Przejdź do treści

Świadczenia, wsparcie, wnioski – praktyczna baza wiedzy dla rodziców.

W Powitalniku, w rozdziale „Przewodnik po formalnościach”, znajdziesz kluczowe informacje, które pomogą Ci krok po kroku odnaleźć się w gąszczu procedur po otrzymaniu diagnozy dziecka. Rozumiemy jednak, że formalności jest wiele, przepisy się zmieniają, a pojawiające się nowe formy wsparcia mogą budzić pytania. Dlatego w tym miejscu zebraliśmy dla Ciebie najważniejsze aktualne informacje i będziemy je na bieżąco uzupełniać.

Przejdź do sekcji:

Najczęściej zadawane pytania
Wzory wniosków

Najczęściej zadawane pytania

Diagnoza niepełnosprawności lub przewlekłej choroby u dziecka to moment, który wywołuje wiele obaw, pytań i wątpliwości. Rodzice często czują się zagubieni w gąszczu informacji i procedur, a znalezienie odpowiedzi na kluczowe kwestie bywa przytłaczające. Chcemy pomóc w tym procesie i odpowiedzieć na najczęściej pojawiające się pytania, aby ułatwić poruszanie się po systemie wsparcia i pomóc w podjęciu odpowiednich kroków.

Kliknij w pytanie, aby zobaczyć odpowiedź.

Moje dziecko dostało diagnozę niepełnosprawności. Jakie są pierwsze kroki po otrzymaniu diagnozy?

1. Skorzystaj z ustawy „Za życiem".

Dzięki ustawie „Za Życiem” możesz skorzystać z:
  • pierwszeństwa podczas wizyt z dzieckiem u specjalistów,
  • jednorazowego wsparcia finansowego,
  • wsparcia ośrodka koordynacyjno-rehabilitacyjno-opiekuńczego,
  • wsparcia asystenta rodziny.

2. Uzyskaj orzeczenie o niepełnosprawności.

Orzeczenie o niepełnosprawności daje Ci prawo do skorzystania zszeregu świadczeń i innego rodzaju wsparcia.

3. Obejmij dziecko wczesnym wspomaganiem rozwoju.

Wczesne wspomaganie rozwoju (WWR) to program wspierania dzieci w wieku 0–7 lat lub do czasu zakończenia edukacji przedszkolnej, które ze względu na swoją chorobę, bądź niepełnosprawność doświadczają większych trudności w opanowaniu pewnych umiejętności niż ich rówieśnicy. Wramach WWR Twoje dziecko będzie mogło korzystać z 4–8 godzin miesięcznie zajęć z fizjoterapeutą, psychologiem, logopedą czy terapeutą integracji sensorycznej. Ty również będziesz mogła/mógł skorzystać z pomocy specjalistów, by dowiedzieć się, jak najlepiej spędzać czas z Twoim dzieckiem.

4. Uzyskaj środki na wspieranie dziecka z 1,5% podatku i darowizn.

Dzięki 1,5% podatku i darowiznom możesz zebrać środki na terapię, sprzęt czy inne potrzeby dziecka, zyskując realne wsparcie w codziennych wyzwaniach.

Informacje o dostępnych formach wsparcia znajdziesz również na Portalu informacyjnym Systemu Obsługi Wsparcia finansowanego ze środków PFRON.

Dowiedz się więcej
Niezależnie od tego, czy Twoje dziecko właśnie otrzymało diagnozę niepełnosprawności lub przewlekłej choroby, jesteście w trakcie procesu diagnostycznego, czy też usłyszałaś ją w ciąży – Powitalnik pomoże Ci zrozumieć emocje, które temu towarzyszą, i zadbać o swoje samopoczucie. Jeśli po przeczytaniu Powitalnika czujesz, że potrzebujesz więcej wsparcia, skontaktuj się ze Stowarzyszeniem Mudita wspierającym rodziców osób z niepełnosprawnościami.

Zapoznaj się z dostępnymi formami wsparcia lub skontaktuj się z nami.

Daj nam znać, jak możemy Ci pomóc. Jesteśmy tu dla Ciebie i zrobimy wszystko, by Cię wesprzeć.

 

Skorzystaj ze wsparcia
kontakt@stowarzyszeniemudita.pl
Często dostajemy od Was pytania, które zaczynają się od słów: „Wydaje mi się, że z moim dzieckiem jest coś nie tak” lub „Martwię się o rozwój mojego dziecka”. To zupełnie naturalne, że jako rodzice, chcemy jak najlepiej dla swoich dzieci i staramy się dostrzegać wszelkie oznaki ich potrzeb. W takich momentach warto szukać wsparcia i zrozumienia, które pomoże w podjęciu kolejnych kroków.

1. Obserwacja i zapisanie swoich spostrzeżeń: Zwróć uwagę na wszelkie szczegóły, które Cię niepokoją – jak dziecko zachowuje się na co dzień, jakie zmiany zauważasz w jego zachowaniu, rozwoju czy samopoczuciu. Często zapiski pomagają w rozmowie z lekarzem lub specjalistą.

2. Konsultacja z pediatrą: Pierwszym krokiem powinno być spotkanie z pediatrą, który może ocenić stan zdrowia dziecka i ewentualnie skierować do specjalisty. Warto porozmawiać o swoich obawach, ponieważ to lekarz może zlecić odpowiednie badania i skierowanie do dalszych specjalistów.

3. Wizyta u specjalistów: Jeśli pediatra uzna to za konieczne, może skierować Cię do psychologa, neurologa, logopedy, czy innych specjalistów, którzy będą mogli dokładniej zdiagnozować sytuację.

4. Wsparcie emocjonalne: Pamiętaj, że nie jesteś sama/sam. Skontaktuj się z organizacjami oferującymi pomoc dla rodziców, którzy przeżywają podobne obawy.
Telefon Wsparcia Stowarzyszenia Mudita
Pomarańczowy Telefon Wsparcia Fundacji Avalon
  1. Wypełnij wniosek, którego wzór znajdziesz na stronie internetowej powiatowego lub miejskiego zespołu ds. orzekania o niepełnosprawności (wpisz w wyszukiwarkę: „wniosek o wydanie orzeczenia o niepełnosprawności dziecka” i nazwę swojego miasta lub powiatu) Pamiętaj, że w każdym mieście lub powiecie obowiązuje inny wzór wniosku.
  2. Uzyskaj zaświadczenie od lekarza (załącznik 4). Poproś o pomoc lekarza, który zna Twoje dziecko i wie o wszystkich jego problemach. To zaświadczenie jest ważne 30 dni.
  3. Zgromadź wszystkie dokumenty medyczne, które potwierdzają problemy zdrowotne Twojego dziecka.
  4. Złóż wszystkie dokumenty w powiatowym lub miejskim zespole do spraw orzekania o niepełnosprawności zgodnie z Twoim miejscem stałego pobytu.
  5. Za jakiś czas otrzymasz wezwanie na komisję orzeczniczą. Trzeba się na niej stawić z dzieckiem. Jeśli dziecko ze względów zdrowotnych nie może przyjść z Tobą, idź sama/sam, ale miej ze sobą zaświadczenie od lekarza, wyjaśniające, czemu dziecko nie może być obecne.
  6. Na adres domowy otrzymasz informację, czy dziecko otrzymało orzeczenie.
  7. Możesz nie zgadzać się z treścią decyzji i odwołać się od niej do wojewódzkiej komisji do spraw orzekania o niepełnosprawności, a później ewentualnie do sądu.
Szczegółowe informacje na temat procesu uzyskiwania orzeczenia o niepełnosprawności, cenne wskazówki oraz informacje o świadczeniach, ulgach i zniżkach, do których uprawnia posiadanie tego orzeczenia, znajdziesz Powitalniku, w rozdziale „Przewodnik po formalnościach” na stronie 100.

Zachęcamy do odwiedzenia strony rządowej, gdzie znajdziesz dodatkowe informacje na ten temat.

Dowiedz się więcej
Jednym z istotnych zagadnień jest czas ważności orzeczenia o niepełnosprawności. Decyzja komisji lekarskiej określa, na jak długo orzeczenie zostaje przyznane – może być ono wydane na określony czas lub bezterminowo, jeśli dziecko ma schorzenie znajdujące się na liście chorób uprawniających do orzeczenia na stałe. W większości przypadków konieczne jest jednak stawienie się na kolejnych komisjach, zgodnie z wyznaczonym terminem.
Listę chorób uprawniających do stałego orzeczenia znajdziesz w artykule:
Sprawdź listę chorób

W rozdziale „Przewodnik po formalnościach” w Powitalniku (str. 93-114) znajdziesz informacje o dostępnych formach wsparcia oraz wskazówki, jak z nich skorzystać. Dowiesz się między innymi, jak się ubiegać o:

  • świadczenie pielęgnacyjne (3287 zł) – comiesięczne wsparcie finansowe dla rodzica lub opiekuna osoby z niepełnosprawnością,
  • zasiłek pielęgnacyjny (215,84 zł) – wsparcie finansowe, które możesz otrzymać, by pokryć wydatki związane z zapewnieniem właściwej opieki nad dzieckiem,
  • jednorazowe świadczenie „Za życiem” (4000 zł) – jeśli masz zaświadczenie lekarskie, na podstawie ustawy „Za życiem” przysługuje Ci jednorazowe świadczenie pieniężne,
  • zasiłek rodzinny i dodatek z tytułu kształcenia i rehabilitacji dziecka niepełnosprawnego – aby otrzymać zasiłek rodzinny oraz dodatki do zasiłku rodzinnego należy spełniać kryterium dochodowe. Dla rodzin z dzieckiem z orzeczeniem o niepełnosprawności kryterium wynosi 764 zł netto na członka rodziny.
Potrzebujesz więcej informacji o świadczeniach i dostępnej pomocy? Sprawdź również tę stronę:
Dowiedz się więcej

Od czego zacząć?

Jeśli Twoje dziecko ma niepełnosprawność, pierwszym krokiem jest wizyta w poradni psychologiczno-pedagogicznej. Tam specjaliści przeprowadzą szczegółową diagnozę i wydadzą orzeczenie o potrzebie kształcenia specjalnego. W dokumencie znajdzie się rekomendacja dotycząca rodzaju szkoły, jednak to rodzice podejmują ostateczną decyzję o wyborze placówki.

Ważne: jeśli nie zgadzasz się z treścią orzeczenia, masz 14 dni na odwołanie się do kuratorium oświaty.

Jaką szkołę wybrać?

Rodzice mogą wybrać spośród trzech rodzajów szkół:

  • Szkoła ogólnodostępna – publiczna placówka przyjmująca uczniów mieszkających w jej obwodzie.
  • Szkoła integracyjna lub z oddziałami integracyjnymi – edukacja w mniejszych klasach (15–20 uczniów, z czego 3–5 to dzieci z orzeczeniem o potrzebie kształcenia specjalnego).
  • Szkoła specjalna – placówka dla uczniów z niepełnosprawnościami.

Pamiętaj! To Ty jako rodzic decydujesz, do jakiej szkoły będzie uczęszczać Twoje dziecko.

Co zrobić, gdy szkoła odmawia przyjęcia dziecka?

Zgodnie z przepisami, dyrektor szkoły rejonowej nie może odmówić przyjęcia dziecka mieszkającego w jej obwodzie. Odmowa w szkole średniej jest możliwa jedynie, jeśli uczeń nie spełnia wymogów rekrutacyjnych. Jeśli szkoła twierdzi, że nie ma miejsc, należy znaleźć inną placówkę, która może zapewnić dziecku odpowiednie wsparcie.
Dyrektor szkoły ma obowiązek zapewnić uczniowi z orzeczeniem o potrzebie kształcenia specjalnego dostosowane metody nauczania oraz zajęcia rewalidacyjne.

Czy gmina zapewnia transport do szkoły dla dziecka z niepełnosprawnością?

Gmina jest zobowiązana do zapewnienia uczniowi z niepełnosprawnością bezpłatnego transportu i opieki w drodze do najbliższej szkoły, która odpowiada jego potrzebom. Rodzice mogą także dowozić dziecko samodzielnie – wówczas mogą ubiegać się o zwrot kosztów przejazdu na podstawie umowy z gminą. Dzieci uczęszczające do specjalnych ośrodków opiekuńczo-wychowawczych mają zagwarantowany darmowy transport do ukończenia edukacji, maksymalnie do 25. roku życia.

Źródło:

Opracowano na podstawie artykułu Fundacji Avalon „Uczeń z niepełnosprawnością – o czym warto pamiętać?” Agnieszki Harasim. [link do artykułu]

Nowe przepisy przewidują możliwość skorzystania z dodatkowego urlopu macierzyńskiego w wymiarze do 8 lub 15 tygodni. Długość dodatkowego urlopu zależy od momentu urodzenia dziecka, jego masy urodzeniowej oraz czasu hospitalizacji. Z dodatkowego urlopu mogą skorzystać rodzice:
  • dzieci urodzonych przed 28. tygodniem ciąży lub ważących nie więcej niż 1000 g – przysługuje im do 15 tygodni urlopu,
  • dzieci urodzonych między 28. a 37. tygodniem ciąży, z masą urodzeniową powyżej 1000 g – mogą otrzymać do 8 tygodni urlopu,
  • dzieci urodzonych w terminie, które wymagają hospitalizacji – także do 8 tygodni urlopu.
Dodatkowo, za każdy tydzień spędzony przez dziecko w szpitalu, rodzic ma prawo do kolejnego tygodnia urlopu.

Wzory wniosków

Ustawa „Za życiem”

1. Zaświadczenie lekarskie „Za życiem”
2. Wniosek o jednorazowe świadczenie „Za życiem”
3. Upoważnienie dla asystenta rodziny

Orzeczenie o niepełnosprawności

4. Zaświadczenie lekarskie o stanie zdrowia dziecka

Świadczenie pielęgnacyjne

5. Wniosek o ustalenie prawa do świadczenia pielęgnacyjnego
6. Oświadczenie do świadczenia pielęgnacyjnego

Zasiłek pielęgnacyjny

7. Wniosek o ustalenie prawa do zasiłku pielęgnacyjnego

Zasiłek rodzinny i dodatek z tytułu kształcenia i rehabilitacji dziecka niepełnosprawnego

8. Wniosek o ustalenie prawa do zasiłku rodzinnego oraz dodatków do zasiłku rodzinnego

Wczesne wspomaganie rozwoju

9. Zaświadczenie lekarskie o potrzebie wczesnego wspomagania rozwoju
Scroll to Top